To pytanie św. Franciszka stało się tematem tegorocznych rekolekcji wędrownych. Konferencje, medytacje Słowa Bożego, Adoracja, kontemplacja Boga w Jego Stworzeniu, wspólne wędrowanie dawały możliwość odpowiedzenia sobie na pytanie kim jest dla mnie Bóg oraz zobaczenie siebie w Jego oczach – kim jestem ja. Cisza, piękne widoki, śpiew ptaków skłaniał do refleksji nad Księgą Rodzaju- tak było na początku.
A oto kilka refleksji uczestniczek:
Te rekolekcje były dla mnie inne. Ostatnio wpadłam w wir: praca, dom, szkoła. Na modlitwę poświęcałam tylko chwilę rano i chwilę wieczorem. Nie potrafiłam się na niej skupić, wiele myśli i bodźców mnie rozpraszało. Potrzebowałam takiego czasu zatrzymania, aby usiąść w ciszy i pobyć w niej sam na sam ze sobą i z Bogiem. I właśnie te rekolekcje wędrowne okazały się strzałem w 10. Wędrówki po górach spokojnym tempem, kto chciał – szedł sam. Kto chciał rozmawiać- rozmawiał. To było niesamowite doświadczenie potęgi Pana Boga i piękna natury, którą stworzył. Były góry, cisza, ja i On. Mogłam totalnie wyłączyć się z codzienności i zatrzymać się na chwilę. Porozmawiałam z Nim i z samą sobą. Odkryłam bardziej swoje serce i pragnienia. Był to bardzo osobisty czas. Takie intymne spotkanie z Bogiem. I jeszcze ten domek sióstr sercanek stwarzał cudowna atmosferę.Polecam każdemu taki rodzaj wypoczynku fizycznego, a przede wszystkim duchowego. Chwała Panu. Agata
